Ertelemek Yok Etmektir

Bugün böyle bir yazı kaleme almak istiyorum. Bu yazıyı başta kendime olmak üzere hayata daha atılmamış ve atılmanın arifesinde olanlara ithaf ediyorum.
Hayat insanı yoğurup şekillendirme, şekillendirdikçe değiştirme sürecidir. Hepimiz birer ışığız , armağanız, farkı oluşturacak olan kıymetli hazineleriz, bunu engellemeye kimsenin hakkı yok.
Değişme, aynı sen olarak kal, lisedeki, üniversitedeki sen ol, hayatın seni değiştirmesine izin verme ruhunu satan tüccar yapmasına izin verme.
Ruh insanın özüdür, parlamasını sağlayan tılsımıdır, ruhun giderse ışığın biter, ideallerin, gücün, farkın gider...
Eksik yönlerini güçlendir, güçlü yönde değiş ancak özünü yitirme.
Her zaman derim mayanda yoksa hayalin, mayanda olanla en iyisini hayal et. Benim mayamda doktor olmak yok ama mayamda konuşma, yazma konusunda bir parıltı vardı ve bende onu kullanıyorum, demem o ki mayanda olanı keşfet ve ondan çok güzel hamurlar oluştur.

Ne de zor yaşamak hele de mücadele işin içine girince, küçüklüğümden beri hep mücadele içerisindeyim en çokta kendi içimde.
Yaşamımızı, kişiliğimizi keşke seçebilseydik, değiştirebilseydik.
Aslında değiştirebiliriz ama yılların birikimi varsa onu nasıl alt edip değiştiririz bilemiyorum.
Kendimi değiştirdiğimi sandım, zorluklarla mücadele ettim ama anlıyorum ki hala o yerdeyim, yıllar önce olduğum yerde, sadece bunu gizlemeye çalışmışım.
Diyeceksiniz ki bu yaşta ne mücadelesi, hayatta mücadele edilir, geçici olanlarla mücadele kolaydır ama geçmeyen ile sürekli mücadele zordur bundan kasıt zorlu bir karakter, gerçekten çok zor, yıpratıcı, yorucu...
Nice hayaller kurdum başarmak için uğraştım, beceremedim...
Şaşmaz mı mücadele?
Bir an olsun unutulup kolayca ulaşılmaz mı hayallere? Bir kere yaşayacağımız şu dünyada, hayallerden uzaklaşmak ne acı.
Çekinmek, en acısı da bu, karşısındakinden çekinmek öz güven eksikliğimi yoksa insanlara mı güvensizlik bilemiyorum.
Belki de zayıf kişilik.

Hayat, insanı sindirmeye çalışan bir süreçtir.
Karşılaştığımız olaylar, insanlar, dünya, bulunduğumuz ortam bunun gibi bir çok etken bizi sindirmeye çalışıyor. Hayatın akışı hayallerimizi sindirir, bulunduğumuz ortamın diktesi yeteneklerini sindirir.
Sen pes etme, DİREN.
Hayat, dünya, olduğun yer sana ne kadar karşı gelse de, seni sindirse de pes etme, kendine verdiğin sözü tut. Yılmadan, pes etmeden diren ve yolcusu olduğun yola odaklan.

Ne de çok vardırlar, bizleri yolumuzdan alı koyup hüzün kervanına sürükleyip boşluğa düşürür.
Korkuları oluşturan bizleriz çünkü onların içimizde var olmasına izin veriyoruz ve zamanla bu korkular büyüyerek aşılması zor olan bir düşmana dönüşüyor.
Neden böyle oldu bilmiyorum niye içimizde bu kadar korku birikti.
Zayıf birimiyiz yoksa kaybetmekten bu kadar mı çok korkuyoruz.
Benim maalesef cevabım kaybetme korkusu korkularımın nedeni, sanki kazanmak ve kaybetmek çok önemli bir şeymiş gibi.
Zorlu yaşam insan emeklerinin karşılığını almayı çok istiyor ama unutulan bir nokta var sabır dır sır olan başarının sırrı sabır. Sabredersek bir gün o hayal ettiğimiz noktaya ulaşırız. Yoksa hiç bir şey yapamayız. Hayatın acı yüzü de böyle göz kırpar.

YKS sonuçları açıklanmış. Kendi sonucum belli olmuş gibi heyecanlandım.
Hepiniz bir emek harcadınız, kendinizi adadınız.
Kafanızda bir hedef var, idealleriniz var.
Ne olursa olsun üzülmeyin, pes etmeyin.
O an her şeyin bittiğini düşünebilirsin ama asla bitmez sen varsın hayallerin var önceliğin var, sapma hayallerinden...
Kafanda belirlediğin yolda ilerlemek için elinden geleni yap çünkü sen bunu başaracaksın sadece kendine inan ve yeterince çalış.
Tutana bakma sen yeteneğine ve sana uygun olana bak böylece daha başarılı ve mutlu olacaksın.
Hepinize başarılar dilerim.
İstediği yerleri tutturanları tebrik ederim, istediği yerleri kaçıranlara ise asla motivenizi düşürmeyin daha bir azimle tutunun yolunuza başaracağınıza eminim :)

Hayat geçici olabilir ama siz öyle olmak zorunda değilsiniz.
Hiç birimiz değiliz.
Zaman az olabilir, imkanlar da olmamış olabilir, bunlar bizi durdurabilir mi? ASLA.
Biz asla durmayacağız, bir ağaç gibi köklerimizi bırakacağız.






Ben buraya yazdığım bu yazılarla köklendiğimi hissediyorum, yazdığım şiirlerle, kitap denemelerimle...
Yolun başındayım ve durmak gibi bir niyetim asla yok hiç birimizin yok.
Hangi konuda iyiyiz, hangi konuda faydalıyız, nasıl ruhlara dokunuyoruz ve en önemlisi ne ile mutlu oluyoruz.
Cevap sende.
Verdiğin cevap senin köklenme sebebin olacak.
Benim cevabım durmadan yazmak.
En büyük mutluluğunuz çocuğunuz mu, onu yetiştirmek en önemli yeteneğiniz mi o halde onu yetiştirip büyük bir eser bırakıp onda köklenin.
Ben hiçbirimize durmayı yakıştırmıyorum, ya da imkanım yok demeyi. İmkanları oluşturan bizleriz.
Sadece onu isteme arzumuzdur mühim olan.
İşimiz ne olursa olsun, nerede olursak olalım yine de umut var zaten yaşadığımız müddetçe hep bir umut var.
Köklenelim …