Halet-i Ruhiye: Muhakeme Zamanı
Ölüm aslında ne kadar da basit. Ansızın geliyor başına aslında hiç ayrılıyor mu? Kendimizi yitirdik, benliğimizi unuttuk. Kavga, kin, nefret, nankörlük... Bunları aldık yanımıza bilhassa bencilliği. Daha çok kendimizi umursadık. Kendi dertlerimiz, kendi geleceğimiz, kendi isteklerimiz, kendi kararlarımız... Unuttuk sevgiyi, hoşgörüyü, paylaşmayı, fedakarlığı... Ne güzeldi yaşamak, dostça, kardeşçe. Hayat eksilenler ve yerine gelenler ile düşe kalka devam ediyor. Aslında zor bir yer. Daima çabalamalısın, durmadan devam etmelisin yoluna. Düştüğünde beklersen devam edemezsin hemen başkası geçer yerine. Yarış misali yaşamak.