Emekler Yitince
Bir ah çekerek başlamak istiyorum yazıma.
Kendimi her zaman amacıma adarım, adadığım amaçta ya yenilirim ya da başarıya ulaşırım. Bu sefer amacıma ulaşmak için adımını attığım yoldan fütursuzca elendim.
Kurallar, kaideler, belli belirsiz değişen değişmeler...
Bu değişiklik beni çok güzel eledi. Dokuz aylık emeklerim bir güzel yitti. Şimdi ne olacak? Ne yapacağım? Bunu nasıl unutacağım? Bu benim suçum mu?
Cevabı belirsiz sorular. Kim umursar seni, yaptıklarını ve emeklerini. Dünya adaletin olup olmadığı belirsiz bir gezegendir ikinci seçenek baskın bence. Bir kişi ne kadar umursanır, bana göre göz ardı edilir.
O halde daha çok çalışmalı daha çok adamalı ve yola devam etmeli. Umursanmıyorsan eğer umursanana kadar mücadeleye devam.
Sen pes etmezsen seni eleyen olamaz.
Pes ettiğin zaman, sahneyi bırakmanı isteyenlere terk etmiş olursun.
Emeklerini umursamayanları görüyorsan eğer o zaman sadece kendinin umursadığı yolu seç ve ilerle.
- Seni senden başka kimse düşünmeyecek.
- Senin kadar sevmeyecek.
- Senin kadar sana samimi olmayacak.
- Düştüğünde sadece sen kaldırabilirsin kendini.
- Seni en çok sen anlayacaksın.
Ne zamandır ilk defa bloğuma girdim ve sonra gmail kutumda gördüğüm senin paylaşımındı. İlk yorumu da sana yapıyorum. Bilirsin seni hep takdir etmişimdir. Neden dokuz ayın heba oldu bilemiyorum ama senin bunun altından kalkacağını ve edindiğin tecrübe ile çok daha başarılı şeylere imza atacağına inanıyorum.
YanıtlaSilSevgiyle gözlerinden öperim oğlum...
Eğitim ile ilgili bir sorun yaşadım Ece Ablacığım ama dediğin gibi bunun üstesinden gelmeye çalışıyorum. Bu değerli sözlerin için çok teşekkür ederim Ece Ablacığım, ellerinden öperim...
Sil