Gitmek Kolay Mıydı?

Zor yaşam, zor mücadele. İnsan yorulur mücadeleden, kendisini anlamayana kendisini anlatmaya çalışmaktan...
Duvarları vardır insanın algılama noktasında algılamamak için koyduğu duvarlar en zoru da özeleştiri  yapamayan kişiye hatasını anlatmaya çalışmak.
Öyle yorulur insan bilmediği bir yere gitmek ister yürümek, koşmak...
Kısacası imkansızı ister insan gitmek mümkün mü kaçmak mümkün mü bıkkınlıklar dan değil hiç değil hemde kader seni olayların tam ortasına bırakıp hadi rolünü icra et der.
İsyan değil bu sitemde...
Bu duyguların anlamsızlıkların kelimelere dökülmüş çığlıkları sadece.
Boş yaşamak en zoru bir hiç olma durumu ise en acısı ama yine de nefes alır beden savaşını verir olmaz deneni oldurmak için uğraşır.
Keşke gidilseydi bambaşka bir diyara bambaşka kurallarla başka önceliklerle olan bir diyara.
Yaşam boyu mücadelesiz olmaz mücadele hayatın özü zaten ama yorulmak da en zoru insanın enerjisinin bitmesi en acısı kimse kimseyi anlamıyor herkes kendi haline bakıyor kendi önceliğini umursuyor nerede sevgi, saygı, hoşgörü, yardımlaşma, birlik, umut, gelişim bunlar boş şeyler mi asla değil bunlar hayatı katlanılır yapan etkenler ah ah hayat...
Yaşadığım müddetçe kendimi yararlılığa adayacağım bunu tam olarak nasıl başaracağımı bilemesem de daha doğrusu engelleri nasıl ve ne zaman aşacağımı bilemediğimden.
Bir kere yaşıyoruz şu hayatı kimse için kendimizi yıpratmamalı yolumuzu bulup o yolu tutmalıyız. Yetenek ve amacın hiçe sayıldığı zamanda bunları haykıra haykıra öne çıkarıp istemediğimizi değil istediğimizi elde edeceğiz çünkü yaşamda yaşarken yaşayan tek sensin kimse senin yerine yaşamıyor ve o toprağa senin yerine de girmeyecek.
Bugün neden böyle bir yazı yazdığımı bilmiyorum galiba sadece duygularımı boşaltmam gerekiyordu ve bu da böyle oldu.
Herkese güzel bir yaşam diliyorum lütfunun farkına varıp farkını ortaya çıkarmak için yaşamını icra etmesini diliyorum :)